ओ३म्..

आर्य समाजबाट केहि सिक

 

हिन्दु समाज जसले आँफूलाई सत्य सनातन वैदिक धर्मी मान्दछ, आज ऊ वास्तवमा वेद देखि विमुख भैसकेको छ र अन्ध-विश्वास तथा अनेकौं कुरीतिहरुको शिकार भएको छ। एउटा कुरीति हटायो कि चार नयाँ कुरीतिहरु भित्र घुस्छन्। सत्यासत्यको कसौटी नहुनाले यस समाजमा बितण्डावाद र वैचारिक अराजकता छ। धर्म के हो र अधर्म के हो, यसको निर्णय के गोमांस भक्षक विवेकानन्दको अंग्रेजी भाषणबाट होला र? गीता तथा भागवतको फेरी लगाउन थाले भने त्यसको सुगा रटाइ सुरु भयो। गीतामा योगीराज श्रीकृष्णको मुखबाट भन्न लगाइयो कि “म वेदहरुमा ‘सामवेद’ हुँ”। के यी नविन हिन्दु रक्षकहरुले वेदका कुनै दस-बीस मन्त्र सुनाउन सक्लान्?

एक शंकराचार्यले भन्यो कि गजडी मुस्लिम साईं बाबा हाम्रा भगवानहरुको सूचीमा छैन, त्यहीं साईं बाबाका चाटुकारहरु लाजै नमानी चिच्याउँछन् कि साईं हाम्रा भगवान हुन्। यसमा हिन्दुका तथाकथित् धार्मिक नेताहरु चुप छन्। यो लाश र चिहानलाई पुज्ने खेल कहिले सम्म चल्ने हो? अब त आँखा खोल हिन्दु हो!

आफ्नो सर्वप्राचीन सनातन वैदिक संस्कृतिमा गर्व गर्नेहरु नै प्राचीनतम सनातन धर्म वेद देखि टाढा रहन चाहन्छन् भने यो भन्दा लज्जास्पद र बिडम्बनाको कुरो अरु के होला? धर्मको रक्षा ठूलो स्वरले चिच्याउँदैमा हुन्न, धर्मको सार्वभौमिकता प्रचार गर्नाले र व्यवहारमा लागु गरेर आफ्नो आचरण सुधार्नाले नै हुन्छ। अरु कसैलाई दोष दिनाले र कसै प्रति निराधार तथा मिथ्या आरोप लगाउनाले तिमि भित्रका कुरीतिहरु नष्ट हुँदैनन्। पहिले हिन्दु समाज भित्र गुम्सिएका घातक रोगहरूको स्थायी उपचार गर।

सनातनधर्मी विद्वान् नेता पं. गंगाप्रसाद शास्त्रीले कहीं लेखेका थिए कि पादरी नीलकण्ठ शास्त्रीले हरिद्वार, काशी, प्रयाग आदि तीर्थस्थानहरुमा (कुम्भ मेलामा पनि) डेरा जमाएर हजारौं सनातनी हरुलाई ईसाई बनाउन सफल भयो। काशी, प्रयागका विद्वान् पण्डितहरुमा त्यसको सामना गर्ने आँट भएन। । जब मान्यवर ऋषि दयानन्द सरस्वति मैदानमा उत्रे, त्यसपछी त्यो लगायत त्यस्ता कैयौंको मुख बन्द भयो र पूच्छर सेपेर भाग्नु पर्यो। यो संस्कृतज्ञ पादरी महाराष्ट्रको एउटा ब्राह्मण थियो। ऋषि दयानन्दका शिष्यहरुले यसलाई पंजाब बाट पनि लखेटेका थिए। यस्ता अनेकौं पोप-पादरी र मुल्लाहरुको मुख बन्द गर्ने मात्र नभएर तिनलाई सक्रिय वैदिक धर्मि बनाउनमा र रक्षा गर्नमा पनि ऋषिवर देव दयानन्दको इतिहासमा ठूलो योगदान छ।

कल्याण पत्रिकामा शंकराचार्यको एक लेख छापियो कि ओ३म् केवल हो केवल नै बनाइ दिन्छ। ब्राह्मणेतर सबलाई ओ३म् को जप गर्न देखि नै डराउन दिए। के कुनै हिन्दु समाजका नेताले यसको उत्तर दियो? उत्तर दिन त केवल आर्यसमाजले नै जानेको छ। यिनीहरुले यसबाट कहिल्यै केहि सिक्दैनन्। यिनीहरुले पशुपति, गण्डकी, काशी, गया, अमरनाथ आदिको यात्रा र त्यहाँ भोज-भतेर लगाएर धर्मको रक्षा गर्न सक्दैनन्।

दूरसंचारमा एकजना मुल्लाले यिनलाई भन्यो –“ इस्लाम धर्म मुहम्मद बाट हैन, आदम र हव्वा बाट आरम्भ भएको हो र यो आदि सृष्टि देखि नै हो।” विश्व हिन्दू परिषद्का नेता र प्रवक्ताले त्यसको प्रतिवाद गर्न सकेनन्। यदि कुनै आर्यसमाजी त्यहाँ हुन्थ्यो भने अवश्य कमसेकम दस प्रश्न गरेर त्यस मुल्लालाई निरुत्तर गरिदिन्थ्यो। पिता-आदम र माता-हव्वाका छोरा-छोरीहरुको विवाह को संग भएको थियो? उनका सासु र ससुरा को थिए? एक जोडी बाट केहि सहस्र वर्षमा यत्रो जनसंख्या कसरि भयो?

एक जना मियाँले भन्यो- “जन्मजात हरेक मानिस मुसलमान नै हुन्छ। कसैले दियो यसको उत्तर??

शंकराचार्यको गद्दीमा आज पनि केवल एक ब्राह्मण मात्र बस्छ। पशुपतिको पूजारी एक ब्राम्हण मात्र हुन सक्छ, त्यो पनि भारतीय..! काशी, नासिक, बैंगलूर आदि नगरहरुमा तथा नेपालका कुनै पनि तथाकथित् पौराणिक आश्रम या गुरुकूलहरुमा विश्व हिन्दू परिषद् तथा कुनै हिन्दु नेताले एक यस्तो वेदपाठशाला देखाई देवस् त जहाँ सबलाई वेद पठन पाठन गर्ने अधिकार भएको होस्। काशीमा कल्याणी देवी नाम गरेकी एक आर्य कन्यालाई धर्म विज्ञानको एम.ए. कक्षामा वेद पढ्नबाट जब रोकियो तब आर्य समाजले नै आन्दोलन गर्नु परेको थियो। यो कलङ्कको टीका कहिले सम्म रहने हो??

यी सब बिकृति र विसंगतिका बिरुद्ध नेपालमा पनि शुक्र राज शाश्त्रीले आन्दोलनको सुरुवात गरेका थिए र सबलाई समान अधिकार हुनु पर्दछ भन्ने र अन्ध परम्परा हटाउनु पर्दछ भन्ने सोंचका समाजका बहु संख्यक युवाहरुको ध्यान तान्न पनि सफल हुँदै थिए, त्यसै समयमा आफ्नो दुना-टपरी र भेटिको ब्यापार गुम्ने चिन्ताले यथास्थिति वादी सोंच भएका केहि राणाका चाटुकार पण्डितहरुले चुक्ली लगाइदिए र उनलाई झुन्ड्याईयो र आन्दोलन सिथिल भयो.. ।

हाल पुनः त्यहि आन्दोलनको हुरी समाजमा चल्दैछ र केहि तिनै चाटुकारहरुका सन्तानहरुले आज पनि त्यहि सोंच, त्यहि अन्ध परम्परा, त्यहि असमानता जाति-पाती-छुवा-छुत कायम राख्न चाहन्छन र  त्यसको लागि कसैलाई मिथ्या आरोप लगाएर बितण्डावाद मच्चाईरहेका छन्। यिनलाई धर्म-अधर्म-ईश्वर तथा वेदको सत्यता संग कुनै मतलब छैन.. । बस्, चिन्ता छ त केवल आफ्नो पूर्खा देखि चली आएको जन्मना जातिवाद र ईश्वर तथा धर्मको नाउमा भेटीको ब्यापार धरासायी हुने डर.. !

परिवर्तन त अवस्वयम्भावी छ, किनकि अहिलेको समाज पहिलेको त्यो समाज जस्तो छैन। अहिलेको युवा पिढीले हरेक कुराको तर्कसंगत उत्तर खोज्न चाहन्छ। जुन कुराको उत्तर तिनिहरु संग छैन, किनकि चित्त बुझ्दो र यथार्थ परक उत्तर त केवल वेदमा छ; वेदमार्ग देखि च्यूत भएकाहरु संग त्यसको उत्तर कसरि हुन सक्ला र..!? देशमा बढिरहेको ईसाईकरणलाई रोक्ने के छ कार्यक्रम हिन्दु समाज संग? दलित, शोषित, पिडित, उपेक्षित, बन्चित समुदायलाई अगाडी बढाउने के योजना छ त हिन्दु समाज संग? हिन्दु समाजमा कलंकको रुपमा कायम रहेको छुवा-छुत र जन्मना जातिवादको अन्त्य गर्ने संकल्प छ कि छैन? उनीहरु माथि आज सम्म गरिएको थिचो-मिचो र भेदभाव तथा अन्याय पूर्ण व्यवहारको जिम्मेवारी लिएर त्यसलाई सुधार गर्ने कि नगर्ने?

त्यसको समाधान आर्य समाजले गर्न सक्छ किनकि आर्य समाज वेदको मार्गमा चल्छ। केवल वेदलाई मात्र अन्तिम प्रमाण मान्दछ। यसका लागि आफ्नो बलिदान दिन पनि पछी नपर्ने बलिदानी तथा उर्जावान आर्यबीरहरु तयार भइरहेका छन्। तर हामि पहिले विचारको लडाई लड्न चाहन्छौं..! यदि आवश्यक पर्छ भने अधर्मीहरुका विरुद्ध शस्त्र धारण पनि गर्न तयार हुनु पर्छ, आउनुहोस्, “संगच्छध्वं संवदध्वं..” र “…कृण्वन्तो विश्वमार्यम्” को वेदादेशलाई सफलीभूत पार्ने अभियानमा एक साथ अघिबढौं..! किनकि हामि मर्यादा पुरुषोत्तम श्रीराम र योगिराज श्रीकृष्ण कै वंशज हौँ..!

ईश्वरले सबैलाई सदवुद्धि प्रदान गरुन..! अस्तु..

नमस्ते..!

-(हार्दिक आभार:- प्रा. राजेन्द्र जिज्ञासु)